1. صفحه اصلی
2. محصولات
3. یونی پاس
4. اعلام حریق
5. متعارف

اعلام حریق متعارف

سیستم اعلام حریق متعارف (Conventional Fire Alarm System)

سیستم اعلام حریق متعارف یکی از رایج‌ترین و ساده‌ترین انواع سیستم‌های اعلام حریق است که در ساختمان‌ها، اماکن تجاری، اداری، صنعتی و مسکونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سیستم به‌دلیل سادگی در طراحی، نصب و راه‌اندازی، هزینه نسبتاً پایین و قابلیت اطمینان مناسب، بسیار محبوب است. در ادامه به توضیحات کامل درباره این سیستم می‌پردازیم:

1. نحوه عملکرد سیستم اعلام حریق متعارف

• سیستم اعلام حریق متعارف از چندین زون (Zone) تشکیل شده است. هر زون شامل تعدادی دتکتور (Detector)، شستی اعلام حریق (Manual Call Point) و آژیر (Sounders) است که به یک پنل مرکزی متصل می‌شوند.

• هنگامی که یکی از تجهیزات (مثلاً دتکتور دود یا شستی) فعال می‌شود، سیگنال به پنل مرکزی ارسال می‌شود و پنل، زون مربوطه را شناسایی می‌کند. با این حال، سیستم نمی‌تواند دقیقاً مشخص کند کدام دستگاه فعال شده است، بلکه فقط زون فعال را نشان می‌دهد.

• پس از تشخیص حریق، پنل مرکزی آژیرها و سایر تجهیزات هشداردهنده را فعال می‌کند تا ساکنین را مطلع کند.

2. اجزای اصلی سیستم اعلام حریق متعارف

• پنل کنترل مرکزی (Control Panel):

  • مغز سیستم است و تمامی اطلاعات از تجهیزات به آن ارسال می‌شود.

  • وضعیت سیستم (عادی، حریق، خطا) را نمایش می‌دهد.

  • قابلیت اتصال به سیستم‌های امنیتی دیگر (مانند اطفاء حریق) را دارد.

• دتکتورها (Detectors):

  • دتکتور دود (Smoke Detector): وجود دود در محیط را تشخیص می‌دهد.

  • دتکتور حرارت (Heat Detector): افزایش غیرعادی دما را تشخیص می‌دهد.

  • دتکتور شعله (Flame Detector): وجود شعله را تشخیص می‌دهد.

• شستی اعلام حریق (Manual Call Point):

  • توسط افراد در مواقع اضطراری فعال می‌شود تا حریق را گزارش دهند.

• آژیرها و چراغ‌های هشدار (Sounders and Beacons):

  • برای اطلاع‌رسانی به ساکنین ساختمان استفاده می‌شوند.

• ماژول‌های ورودی/خروجی (Input/Output Modules):

  • برای کنترل تجهیزات جانبی مانند سیستم‌های اطفاء حریق استفاده می‌شوند.

3. مزایای سیستم اعلام حریق متعارف

• سادگی: طراحی و نصب آن آسان است.

• هزینه پایین: نسبت به سیستم‌های آدرس‌پذیر مقرون‌به‌صرفه‌تر است.

• قابلیت اطمینان: به‌دلیل سادگی، احتمال خطا کمتر است.

• نگهداری آسان: عیب‌یابی و تعمیر آن ساده است.

4. معایب سیستم اعلام حریق متعارف

• عدم تشخیص دقیق محل حریق: سیستم فقط زون فعال را نشان می‌دهد و نمی‌تواند دقیقاً مشخص کند کدام دستگاه فعال شده است.

• محدودیت در تعداد زون‌ها: در ساختمان‌های بزرگ، تعداد زون‌ها ممکن است محدود باشد.

• انعطاف‌پذیری کم: نسبت به سیستم‌های آدرس‌پذیر، انعطاف‌پذیری کمتری دارد.

5. کاربردهای سیستم اعلام حریق متعارف

• ساختمان‌های مسکونی کوچک و متوسط

• ادارات و دفاتر

• مدارس و مراکز آموزشی

• انبارها و کارگاه‌های کوچک

• اماکن تجاری کوچک

6. استانداردهای مرتبط با سیستم اعلام حریق متعارف

• استاندارد NFPA 72: استاندارد ملی سیستم‌های اعلام حریق در آمریکا.

• استاندارد EN 54: استاندارد اروپایی برای سیستم‌های اعلام حریق.

• استاندارد ISIRI 7246: استاندارد ملی ایران برای سیستم‌های اعلام حریق.

7. تفاوت سیستم متعارف با سیستم آدرس‌پذیر

• در سیستم متعارف، فقط زون فعال مشخص می‌شود، اما در سیستم آدرس‌پذیر، دقیقاً مشخص می‌شود کدام دستگاه فعال شده است.

• سیستم متعارف برای ساختمان‌های کوچک مناسب است، اما سیستم آدرس‌پذیر برای ساختمان‌های بزرگ و پیچیده کاربرد دارد.

• هزینه سیستم متعارف کمتر از سیستم آدرس‌پذیر است.

دستگاه مرکزی

لوازم جانبی

قطعات سیستم